یـگـانـه حامی خـون خـدا، بنفسی انت           !سـلالـۀ سـرِ از تن جــدا، بـنـفسی انت!

بیا که می‌گـذرد قــرن‌ها هـنــوز دهـنـد           تو را هماره شهـیدان نـدا، بنفسی انت!

بیا که حضرت صدیقه چارده قرن است           کند بـرای ظهـورت دعـا، بنفسی انت!

بیا که از جـگـر چـاه، اشـک می‌جوشد           ز بس گریست علی بی صدا، بنفسی انت!

بـیـا که طشت بود مثـل بـاغ لاله هنوز           ز پـاره‌های دل مـجـتـبـی، بنفسی انت!

بیا که چشم به راه ظهور توست هـنوز           سر بـریــدۀ خــون خــدا، بـنفسی انت!

بیا که نالۀ «عجل علـی ظهورِ» حسین           رسد به عرش، ز طشت طلا، بنفسی انت!

بیا دعــای فــرج بـشنـو از لب زیـنـب           به شهر کوفه و شـام بـلا، بنفسی انت!

بیـا که دیـدۀ "میثم" به عـارضت نگرد           کـنـار تـربت پـاک رضا، بـنـفسی انت!